Χριστούγεννα 2012

Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος. Υγεία, ευτυχία και ότι επιθυμεί ο καθένας !!!!!!!!!

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 8

      Επανέρχομαι μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Εύχομαι καλό χειμώνα σε όλους σας, με υγεία υπομονή, επιμονή και καλές κατασκευές.

   Στην παρούσα ανάρτηση θα ασχοληθούμε με το ταίριασμα του καπακιού  στο σκάφος.

   Αφού λοιπόν τελειώσαμε με την κατασκευή του σκάφους, αλλά και την διακόσμηση και το καμάρωμα του καπακιού, έρχεται η ώρα να φτιάξουμε τις "φωλιές" στα χείλη του σκάφους όπου θα φωλιάσουν οι άκρες των καμαριών.  Πρώτα από όλα βρίσκουμε (αν αυτό δεν έχει γίνει ήδη) τον διαμήκη άξονα του σκάφους όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

     

    Δηλαδή όπως έχουμε ήδη πει και σε προηγούμενη ανάρτηση, βρίσκουμε το μέσον της πίσω πλευράς του τριγωνικού τάκου (εκεί που ακουμπάει το μάνικο στον τάκο, ένωση σκάφους μάνικου). Αυτό αποτελεί το ένα σημείο του άξονα. Τοποθετούμε εγκάρσια έναν χάρακα στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους και στην συνέχεια τοποθετούμε στην διαμήκη διάσταση έναν μεγάλο χάρακα, ο οποίος περνά από το σημείο του άξονα που βρήκαμε παραπάνω και από το μέσον της μέτρησης που έχουμε στον εγκάρσιο χάρακα, που τοποθετήσαμε στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους. Εκεί που ο μεγάλος χάρακας συναντάει τον πίσω τάκο (στην περιοχή της κολάντζας) είναι το δεύτερο σημείο του άξονα του σκάφους. 

    Στην συνέχεια τοποθετούμε το καπάκι στο σκάφος έτσι ώστε ο άξονας του σκάφους και ο άξονας του καπακιού ( ο άξονας του καπακιού είναι η γραμμή ένωσης των δύο φύλλων του καπακιού) να συμπίπτουν απόλυτα και σημαδεύουμε πάνω στα χείλη του σκάφους τα σημεία  που τέμνονται από τα καμάρια. Σε αυτά τα σημεία σκάβουμε τις φωλιές των άκρων των καμαριών. Προσωπικά σκάβω όλη την φόδρα από φλαμούρι που έχω τοποθετήσει για την αύξηση του πλάτους των χειλιών του σκάφους και το πλαϊνάρι. 

    Προσέχουμε καθ' όλη την διάρκεια του σκαψίματος το τελικό βάθος της φωλιάς να είναι απόλυτα ίσο με το καθ' ύψος πάχος του τμήματος του καμαριού που θα φωλιάσει.

Αφού τελειώσει αυτή η διαδικασία, όταν τοποθετήσουμε το καπάκι στο σκάφος θα δούμε ότι το καπάκι δεν εφαρμόζει σε όλο το μήκος των χειλιών του σκάφους. Αυτό είναι φυσικό γιατί στο σημείο που βρισκόμαστε υπάρχουν δύο δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι τα χείλη του σκάφους είναι "επιπεδωμένα" και το δεύτερο είναι ότι το καπάκι πλέον μετά την τοποθέτηση-κόλληση κοίλων καμαριών ( δηλαδή καμαριών με κλίση) δεν είναι επίπεδο ως προς τον εγκάρσιο άξονα. Αν δε τοποθετήσουμε ένα χάρακα στον διαμήκη άξονα θα δούμε ότι και ως προς αυτόν υπάρχει κλίση, πολύ μικρότερη όμως από αυτήν του εγκάρσιου άξονα.

Πως θα γίνει η εφαρμογή του καπακιού;  Εδώ υπάρχουν δύο απόψεις-σχολές θα μπορούσαμε να πούμε. Η μια λέει ότι το καπάκι θα πρέπει να εφαρμόσει στο σκάφος, χωρίς να χρειαστεί να εφαρμόσουμε καθόλου πίεση, έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν "ελεύθερο" να πάλλεται ενώ η δεύτερη λέει ότι για να αποδώσει τα μέγιστα  ηχητικά το καπάκι πρέπει να τεντωθεί, δηλαδή πρέπει να εφαρμόσει στο σκάφος με πίεση. Προσωπικά έχω εφαρμόσει και τις δύο απόψεις ( με τέντωμα σε τζουρά, χωρίς τέντωμα στο μπουζούκι των αναρτήσεων), με εξίσου όμορφα για τα δικά μου γούστα ηχητικά αποτελέσματα.

     Στην παρούσα κατασκευή εφάρμοσα την άποψη της χωρίς πίεση εφαρμογής του καπακιού στο σκάφος. Πως γίνεται αυτό; Με σταδιακό πλάνισμα των χειλιών του σκάφους έτσι ώστε να πάρει το αντίστοιχο "θηλυκό" σχήμα από  αυτό του "αρσενικού" σχήματος της περιμέτρου του καπακιού. 

    Αυτό μπορεί να γίνεται με διάφορους τρόπους. Θα περιγράψω όσο γίνεται καλύτερα αυτόν που εφάρμοσα προσωπικά. Με ένα μικρό σχετικά ροκάνι άρχισα να πλανίζω πρώτα την περιοχή που βρίσκονται οι φωλιές των δύο μεγάλων καμαριών (αυτών που βρίσκονται μεταξύ ηχητικής οπής και χορδιέρας), δηλαδή την περιοχή που το καπάκι έχει μεγαλύτερη κλίση και επομένως χρειάζεται περισσότερο πλάνισμα. Σταδιακά με απαλές κινήσεις του ροκανιού προς τους δύο τάκους, ομαλοποιούσα όλη την διαδρομή από τον πίσω μέχρι τον μπροστά τάκο. Πολύ τακτικά δοκίμαζα την εφαρμογή του καπακιού. Επίσης όποτε χρειαζόταν βάθυνα τις φωλιάς πάντα προσεκτικά, λόγω του ότι πλανίζοντας τα χείλη και οι φωλιές γίνονταν πιο ρηχές με αποτέλεσμα να μην χωράνε τα καμάρια.

   Εφαρμόζοντας λοιπόν αυτήν την διαδικασία (η οποία πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και με υπομονή) έφθασα σε σημείο πλήρους εφαρμογής του καπακιού με το σκάφος

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

1η Έκθεση Ερασιτεχνικής Οργανοποιίας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ www.Luthier.gr
Με χαρά ανακοινώνουμε σήμερα την διεξαγωγή της 1ης Έκθεσης Ερασιτεχνικής Οργανοποιίας που θα διεξαχθεί στην Εστία Κρητών Χαιδαρίου http://krites-haidariou.gr/ σε έναν όμορφο χώρο στην οδό Αγωνιστών Στρατοπέδου Χαϊδαρίου 103  το Σάββατο 30/06 οπού θα έχουμε την δυνατότητα να εκθέσουμε τις δημιουργίες μας και να γνωριστούμε από κοντά.
Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 10:30 και θα κλείσουν το απογευματάκι.
Η συμμετοχή είναι δωρεάν καθώς ο χωρός μας παραχωρήθηκε χωρίς κάποιο κόστος από την Εστία την οποία και ευχαριστούμε πάρα πολύ γιατί χωρίς την συμβολή της δεν θα ήταν δυνατή η διεξαγωγή της έκθεσης.

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 7

Συνεχίζουμε λοιπόν με την κατασκευή του καπακιού. Θα δώσω κάποια γεωμετρικά στοιχεία, αν και από ότι κατάλαβα από την ανταπόκρισή σας (μηνύματα) δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Τα στοιχεία είναι ενδεικτικά και αφορούν στο συγκεκριμένο όργανο.

Πριν πάμε στην διαμόρφωση των καμαριών, πρέπει να πω ότι το πάχος του καπακιού στο συγκεκριμένο όργανο είναι 2,6 χιλιοστά περίπου χωρίς λέπτυνση στην περιφέρεια.

Μορφοποιούμε τα καμάρια. Δηλαδή φτιάχνουμε την καμπύλη της επιφάνειας που θα κολληθεί στο καπάκι, έτσι ώστε να δώσουμε την εγκάρσια καμπύλη του καπακιού (το "φούσκωμα"). Στο συγκεκριμένο καπάκι έχω δώσει καμπύλη 5 χιλιοστών από τις άκρες του καμαριού (του καμαριού με το μεγαλύτερο μήκος), προς το κέντρο. Για να γίνει σωστά η μορφοποίηση όλων των καμαριών αφού σημάδεψα το μεγαλύτερο, δηλαδή αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στο καβαλάρη, έπιασα όλα τα καμάρια μαζί στην μέγκενη, έχοντας πρώτα κεντράρει τα καμάρια μεταξύ τους, και με οδηγό το σημάδεμα του μεγαλύτερου σε μήκος καμαριού, διαμόρφωσα όλα τα καμάρια μαζί. Το σημάδεμα του μεγαλύτερου καμαριού έγινε με οδηγό ένα κομμάτι λεπτό κόντρα πλακέ που είχα διαμορφώσει κόβοντάς το αφού κόλλησα επάνω σχέδιο την καμπύλης που έφτιαξα στο ACAD.

 

Τα καμάρια κόπηκαν όπως φαίνονται στην παρακάτω φωτογραφία και οι διαστάσεις που φαίνονται αφορούν στα δύο καμάρια που βρίσκονται μεταξύ τρύπας και καβαλάρη. Το άλλο καμάρι αυτό που είναι κοντά στον τριγωνικό τάκο, κόπηκε με πάχος 8 χιλιοστά και ύψος 12 χιλιοστά. 

Στην συνέχεια  έγινε η κόλληση των καμαριών. Πρώτα του καμαριού που είναι κοντά στον τριγωνικό τάκο και του καμαριού που είναι κοντά στον καβαλάρη

 και στην συνέχεια αυτού που βρίσκεται μεταξύ του τρίτου καμαριού και της τρύπας.  Για να μην πληγωθούν τα καμάρια από τους σφιγκτήρες, αλλά και για να εφαρμόσουν όσο καλύτερα γίνεται την πίεσή τους οι σφιγκτήρες, έχω φτιάξει τακάκια που φαίνονται στις δύο παρακάτω φωτογραφίες και εφαρμόζονται όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία

Μετά  την κόλληση στο καπάκι και την διαμόρφωση τους τα καμάρια πήραν την παρακάτω μορφή.

Δηλαδή ύψος στο κέντρο 12 χιλιοστά και στο σημείο που πακτώνονται στο σκάφος 4 χιλιοστά. Όσον αφορά στο πάχος τους, τα δύο ενδιάμεσα στην τρύπα και τον καβαλάρη ξεκινούν από 5,5 χιλιοστά στο σημείο που κολλάνε με το καπάκι και καταλήγουν στα 2,5 χιλιοστά στο ελεύθερο σημείο, ενώ το καμάρι που βρίσκεται κοντά στον τάκο, ξεκινά από 8 χιλιοστά στο σημείο που κολλάει στο καπάκι και καταλήγει στα 5,5 χιλιοστά   Τα σημεία που αρχίζουν τα καμπύλωματα του καμαριού, είναι περίπου στις δύο άκρες της τρύπας κατά την εγκάρσια έννοια.

Τοποθέτησα και ένα κομμάτι από το ίδιο υλικό του καπακιού (έλατο) για ενίσχυση της τρύπας.

Το πάχος του περίπου 1,5 χιλιοστά το σχήμα του τραπέζιο με διαστάσεις βάσεων 14 χιλιοστά και 22,4 χιλιοστά και ύψος 9 χιλιοστά περίπου (αυτά βέβαια ταιριάζουν στις διαστάσεις του συγκεκριμένου οργάνου).

Επίσης στην μάτιση των δύο φύλλων του καπακιού, από το τελευταίο καμάρι μέχρι και τον τάκο στην χορδιέρα, κολλήθηκε λωρίδα πάλι από έλατο, πλάτους 12 χιλιοστών και πάχους 1,3 χιλιοστών. 

Το καπάκι μετά την κόλληση των καμαριών και την διαμόρφωση

Όσον αφορά στις αποστάσεις των καμαριών και γενικώς στην τοποθέτηση, μια αρχή που ακολούθησα αλλά δεν έχω βαθιά γνώση για να σας την εξηγήσω, είναι ότι σημαδεύουμε πάνω στο καπάκι την κλίμακα του οργάνου (στην προκειμένη περίπτωση 67) μέχρι να φθάσουμε στην θέση του καβαλάρη, σαν να ήταν να βάλουμε τάστα μέχρι τον καβαλάρη. Σημαδεύουμε τα υποτιθέμενα τάστα που αντιστοιχούν σε ΡΕ, ΛΑ και ΣΟΛ. Φροντίζουμε να τοποθετήσουμε την τρύπα έτσι ώστε να πέφτει μέσα μία τριάδα (ΡΕ, ΛΑ, ΣΟΛ) και τα καμάρια να μην πέφτουν πάνω σε υποτιθέμενα τάστα ΡΕ, ΛΑ, ΣΟΛ αλλά ενδιάμεσα. Με αυτά ως δεδομένα στο συγκεκριμένο όργανο η τρύπα ξεκινά 8,5 εκατοστά από την ένωση μάνικου με το σκάφος, το καμάρι κοντά στον τριγωνικό τάκο απέχει από την τρύπα 1 εκατοστό περίπου, το τελευταίο καμάρι απέχει από τον καβαλάρη 3,5 εκατοστά και το δεύτερο καμάρι από το τελευταίο 2,3 εκατοστά και από την τρύπα περίπου 1 εκατοστό.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 6

Συνεχίζουμε αυτό το "ημερολόγιο" κατασκευής, με ότι έχει σχέση με το καπάκι.

Να ευχαριστήσω το φίλο μου Κώστα Ζαρκάδα που μου διέθεσε δικές του φωτογραφίες για την ανάγκη της ανάρτησης.

Στο συγκεκριμένο όργανο το καπάκι είναι από έλατο. Τα καπάκια αγοράζονται έτοιμα κομμένα και είναι από δύο κομμάτια (bookmatched), που σημαίνει ότι τα δύο αυτά κομμάτια προκύπτουν από ένα κομμάτι που έχει κοπεί ακτινικά από τον κορμό και στην συνέχεια έχει σχιστεί στην μέση και έχει ανοίξει όπως δύο σελίδες ενός βιβλίου. Συνήθως για να ξεχωρίζουμε τις πλευρές που θα έρθουν σε επαφή και θα κολληθούν, κατά την αγορά των δύο κομματιών αυτά είναι πιασμένα με χαρτοταινία στις δύο αυτές πλευρές. Μια ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα για όποιον θέλει να μάθει περισσότερα για το καπάκι αλλά και για τις αστοχίες κοπής του (grain runout) είναι η παρακάτω :  http://www.lutherie.net/frankford.runout.html

Η επόμενη εργασία είναι να επεξεργαστούμε τις πλευρές των δύο τεμαχίων που θα κολληθούν έτσι ώστε να έχουν τέλεια εφαρμογή μεταξύ τους. Ένα από τα πολλά video που κυκλοφορούν για την υπόψη εργασία είναι το παρακάτω :

http://youtu.be/XycqnPGcbvM

Αφού τελειώσει  η διαμόρφωση των πλευρών, προχωράμε στην κόλλησή τους. Εφαρμόζουμε χαρτοταινία σε όλο το μήκος  της κόλλησης, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία. 

Φωτογραφία Κώστα Ζαρκάδα

Στην συνέχεια αφού διπλώσουμε ελαφρά το "Βιβλίο" βάζουμε κόλλα στις ακμές των δύο τεμαχίων και τοποθετούμε τα δύο τεμάχια σε μια διάταξη της μορφής που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία, έτσι ώστε όταν επιπεδωθεί το "βιβλίο" ανοιχτό να ασκείται πλευρική τάση που είναι απαραίτητη για την κόλληση των δύο τεμαχίων.

Φωτογραφία Κώστα Ζαρκάδα

Τοποθετούμε ένα αρκετά βαρύ αντικείμενο πάνω από την τα δύο τεμάχια, έτσι ώστε αυτά να παραμένουν επιπεδωμένα, αφού πρώτα τοποθετήσουμε μεταξύ των τεμαχίων και του αντικειμένου ένα χαρτί έτσι ώστε η  περίσσια κόλλα που θα βγει από την ένωση να μην κολλήσει στο αντικείμενο.

Αφού στεγνώσει η κόλλα και τα δύο τεμάχια γίνουν ένα, ξεβιδώνουμε το ένα πηχάκι  της διάταξης βγάζουμε το καπάκι και στην συνέχεια βγάζουμε το χαρτί και την χαρτοταινία με προσοχή, ώστε να μην δημιουργήσουμε ατέλειες στο καπάκι  με το ξήλωμα ινών.

Καθαρίζουμε την κόλλα που έχει ξεχειλίσει από την ένωση, με ξύστρα με πολύ προσοχή.

Στην συνέχεια τοποθετούμε το καπάκι πάνω στο πάγκο και το σκάφος πάνω στο καπάκι με σκοπό να σημαδέψουμε την περίμετρο και να κόψουμε το καπάκι. Εδώ θέλει προσοχή να ταιριάξουμε τον άξονα του καπακιού (είναι η μάτιση των δύο τεμαχίων που κολλήθηκαν), με τον άξονα του σκάφους. Τώρα τον άξονα του σκάφους τον έχουμε είτε εξ’ αρχής έχοντας σημαδέψει στο καλούπι τα κέντρα και στην συνέχεια περνώντας τα στο σκάφος, στους δύο τάκους, είτε τα βρίσκουμε εκ’ των υστέρων όπως φαίνεται στην φωτογραφία.

 

 

Δηλαδή βρίσκουμε το μέσον της πίσω πλευράς του τριγωνικού τάκου (εκεί που ακουμπάει το μάνικο στον τάκο, ένωση σκάφους μάνικου). Αυτό αποτελεί το ένα σημείο του άξονα. Τοποθετούμε εγκάρσια έναν χάρακα στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους και στην συνέχεια τοποθετούμε στην διαμήκη διάσταση έναν μεγάλο χάρακα, ο οποίος περνά από το σημείο του άξονα που βρήκαμε παραπάνω και από το μέσον της μέτρησης που έχουμε στον εγκάρσιο χάρακα, που τοποθετήσαμε στο φαρδύτερο σημείο του σκάφους. Εκεί που ο μεγάλος χάρακας συναντάει τον πίσω τάκο (στην περιοχή της κολάντζας) είναι το δεύτερο σημείο του άξονα του σκάφους.

Προσωπικά θεωρώ περισσότερο ασφαλή την περίπτωση να έχω τα σημεία πάνω στο καλούπι και να τα μεταφέρω στο σκάφος.

Αφού ταιριάξουμε τους άξονες όπως είπαμε σημαδεύουμε την περίμετρο στο καπάκι και κόβουμε.

Εδώ πρέπει να πω, πως οι έμπειροι οργανοποιοί, τοποθετούν τα καμάρια και κολλάνε το καπάκι. Τις φιγούρες τις βάζουν στην συνέχεια με το καπάκι κολλημένο στο σκάφος. Προσωπικά μην έχοντας την εμπειρία, για λόγους πρακτικούς, πρώτα βάζω τις φιγούρες στο καπάκι, στην συνέχεια κολλάω τα καμάρια και το καπάκι στο σκάφος.

Επομένως στην επόμενη φάση το καπάκι μου παίρνει την παρακάτω μορφή.

Για το πώς φτιάχνονται οι φιγούρες δεν θα επεκταθώ, γιατί υπάρχει video σχετικό αλλά και κείμενο στο blog. Επίσης υπάρχουν και αναλυτικές φωτογραφίες, της συνολικής κατασκευής, όπου φαίνονται αρκετά πράγματα σχετικά.

Αφού λοιπόν ετοιμάσουμε τις φιγούρες, τοποθετούμε αυτές πάνω στο καπάκι ακριβώς εκεί που τελικά θα τοποθετηθούν. Πιάνουμε την μισή φιγούρα με χαρτοταινία πάνω στο καπάκι και περιτρέχουμε με ένα κοφτερό νυστέρι (με οδηγό την ακμή του ελεύθερου τμήματος της φιγούρας), την ακμή του ελεύθερου τμήματος της φιγούρας, έτσι ώστε να κόψουμε(χαράξουμε) το καπάκι σε βάθος όσο και το πάχος της φιγούρας. Ξεκολλάμε την χαρτοταινία και εφαρμόζουμε την ίδια διαδικασία για το υπόλοιπο μισό της φιγούρας. Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε οριοθετήσει ακριβώς την περιοχή που θα αδειάσουμε με το ρούτερ (DREMEL), για να δημιουργηθεί η πατούρα (φωλιά) που θα υποδεχθεί την φιγούρα.  Αδειάζουμε λοιπόν την περιοχή 

 

Υπάρχει περίπτωση η κοπή (χάραξη) που έχουμε κάνει με το νυστέρι και αποτελεί και το όριο του ρουταρίσματος, να μην είναι εύκολα ορατή. Για να την κάνουμε περισσότερο ορατή φτιάχνουμε σκόνη από σκουρόχρωμο ξύλο και την περνάμε με μαλακές κινήσεις πάνω από την κοπή έτσι ώστε να μπει μέσα και να δημιουργήσει σκουρόχρωμη γραμμή.

Αφού αδειάσουμε λοιπόν τις περιοχές που θα υποδεχθούν τις φιγούρες, απλώνουμε βενζινόκολλα μέσα στην πατούρα και στις φιγούρες. Περιμένουμε να σταθεροποιηθεί και σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας και στην συνέχεια εφαρμόζουμε με προσοχή για να μην μετακινηθούν και δεν κολλήσουν ακριβώς εκεί που πρέπει.

Σφίγγουμε όπως στην φωτογραφία.

 

Στην επόμενη ανάρτηση θα δούμε την διαμόρφωση, την κόλληση των καμαριών.  Η επόμενη ανάρτηση θα γίνει σύμφωνα με τις δικές σας επιθυμίες. Τι θέλω να πω. Εάν και εφόσον θέλετε προτίθεμαι να δώσω συγκεκριμένα γεωμετρικά στοιχεία και διαστάσεις που αφορούν στο συγκεκριμένο όργανο. Αυτά τα στοιχεία, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ας πούμε μια δοκιμασμένη βάση πάνω στην οποία μπορεί ο καθένας να πειραματιστεί. Αυτό θα γίνει βέβαια εφόσον με δικά σας σχόλια συμφωνήσετε.  

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 5

Η επόμενη εργασία, είναι να κολλήσουμε το διακοσμητικό στο περίγραμμα των παραπετιών και της κολάντζας. Το διακοσμητικό είναι celluloid, λευκό περλέ, πάχους 2 χιλιοστών. Η κόλληση γίνεται με κυανοακρυλική κόλλα. Λυγίζεται δε με την χρήση του κυλίνδρου με τον οποίο λυγίζουμε και τις ντούγιες, αλλά σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία. 

 

 

Πριν ξεκαλουπώσουμε, επεξεργαζόμαστε την επιφάνεια του σκάφους (την περιοχή του περιγράμματος που κολλάει το καπάκι). Όπως φαίνεται σε προηγούμενες φωτογραφίες, το τελείωμα των πλαϊναριών, κολάντζας και παραπετιών, εκτείνεται περισσότερο από ότι στην τελική μορφή. Όλα αυτά πρέπει να τελειώνουν εκεί που τελειώνουν οι εγκάρσιοι νομείς και ξεκινάει η βάση του καλουπιού. Επομένως με μία πλάνη χειρός και οδηγό την κάτω επιφάνεια της βάσης του καλουπιού, πλανίζουμε την περίμετρο του σκάφους, μέχρι να έρθει πρόσωπο με την κάτω επιφάνεια του καλουπιού.  Στην συνέχεια ασφαλίζουμε ένα παχύμετρο στο πάχος της βάσης του καλουπιού και έχοντας πάντα σε επαφή το ένα στέλεχος του παχύμετρου με την κάτω επιφάνεια της βάσης του καλουπιού, περιτρέχουμε όλο το σκάφος κάνοντας με το άλλο στέλεχος του παχύμετρου συνεχόμενο σημάδι στο πλάι του σκάφους.  Ακριβώς στην γραμμή (σημάδι) που έχει δημιουργηθεί, κόβουμε με πριόνι. Μένει ένα δακτυλίδι της μορφής 

Η λοιπή επεξεργασία γίνεται μετά το ξεκαλούπωμα. Πλέον μπορούμε να ξεκαλουπώσουμε. 

Αφαιρούμε τα τμήματα χαρτιού που είχαμε κολλήσει στο καλούπι, για να αποφύγουμε την κόλληση των ντουγιών με το καλούπι.

Συνεχίζουμε την επεξεργασία της επιφάνεια που θα κολλήσει το καπάκι. Αρχικά περνάμε με πολύ προσοχή όλη την περίμετρο με πλάνη χειρός όπως αυτή της φωτογραφίας

μέχρι τα πλαϊνάρια, παραπέτια και κατ' επέκταση και η κολάντζα να έρθουν στο επίπεδο της επιφάνειας του τριγωνικού τάκου. Στην συνέχεια πάνω σε επίπεδη επιφάνεια όπου έχει κολληθεί γυαλόχαρτο, βάζουμε το σκάφος ανάποδα και τρίβουμε ομοιόμορφα, μέχρι να μην υπάρχει κενό μεταξύ της επίπεδης επιφάνειας και όλων των σημείων της περιμέτρου του σκάφους.

Καθαρίζουμε το εσωτερικό του σκάφους από την περίσσια κόλλα κλπ. Χρησιμοποιούμε στρογγυλεμένη ξύστρα.

 Προσοχή μεγάλη να μην ξεφύγουμε στο ξύσιμο και λεπτύνουμε πολύ το σκάφος. Καλό θα είναι για όποιον θέλει να ξύσει περισσότερο από το απλά για να καθαρίσει τις κόλλες, να μετράει περιοδικά με κατάλληλη διάταξη το πάχος του σκάφους. Μια τέτοια διάταξη ιδιοκατασκευή μπορείτε να βρείτε εδώ http://www.luthier.gr/index.php?topic=170.0

Καθαρίζεται λοιπόν το σκάφος 

 

και είμαστε πλέον έτοιμοι, για να περάσουμε γάζα ενίσχυσης. Το ντύσιμο της εσωτερικής επιφάνειας με γάζα γίνεται για την ενίσχυση των κολλήσεων των ντουγιών. Λειτουργεί ας πούμε παραστατικά όπως το μεταλλικό πλέγμα και γενικά ο οπλισμός στο οπλισμένο σκυρόδεμα. Η τοποθέτησή του γίνεται ως εξής : Κόβουμε τις λωρίδες της γάζας, τις τοποθετούμε στο εσωτερικό του σκάφους, και στην συνέχεια τις "βρέχουμε" με πολύ αραιή ψαρόκολλα, με την χρήση μαλακού πινέλου, το οποίο περνάμε πάνω από την γάζα μαλακά. Αυτό γίνεται για κάθε μία λωρίδα ξεχωριστά. Κάθε λωρίδα τοποθετείται, αφού η παραπάνω εργασία έχει τελειώσει για την προηγούμενη. Φροντίζουμε ώστε οι λωρίδες να έχουν μια μικρή αλληλοκάλυψη. Αυτός ο τρόπος ενίσχυσης δεν είναι μοναδικός. Μπορεί η ενίσχυση να γίνει και με τρεις ή τέσσερις υφασμάτινες λωρίδες κολλημένες εγκάρσια στην διεύθυνση των ντουγιών.

Αφού τελειώσει και αυτή η εργασία, προχωράμε στο φοδράρισμα του σκάφους. Προσωπικά χρησιμοποίησα λωρίδα από φλαμούρι ύψους 1,5 εκατοστών και πάχους 3 χιλιοστών περίπου, το οποίο χάραξα με το ταστοπρίονο ανα 1 εκατοστό περίπου για να μπορεί να λυγίσει εύκολα και να πάρει την φόρμα του σκάφους. Στην παραπάνω φωτογραφία, φαίνεται η διαδικασία κόλλησής της και στην παρακάτω κολλημένη.

Εδώ έχουμε πλέον τελειώσει προσωρινά με το σκάφος.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Κατασκευή τετράχορδου μπουζουκιού 4

Με κάποια καθυστέρηση λόγω ανελαστικών υποχρεώσεων, συνεχίζουμε με την κατασκευή του σκάφους. Θα δούμε την διαδικασία επεξεργασίας των τμημάτων που έχουν φιγούρα, δηλαδή πλαϊνάρι, παραπέτι και κολάντζα. Λόγω του ότι δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτή την παρουσίαση δεν έχω όσες φωτογραφίες θα ήθελα από την κατασκευή. Θα προσπαθήσω όμως όσες ελλείψεις υπάρχουν, να τις καλύψω με κάποια σχέδια.

Ο στόχος όταν το πλαϊνάρι έχει φιγούρα, είναι να κόψουμε την φιγούρα σε περιοχή του τμήματος που θα γίνει πλαϊνάρι, έτσι ώστε όταν λυγίσουμε και πλανίσουμε πρώτον να μην χρειαστεί να πλανίσουμε και φιγούρα και δεύτερον όταν τοποθετήσουμε το παραπέτι, αυτό να μην πέφτει πάνω στην φιγούρα του πλαϊναριού.

Για να αποφύγω όλα αυτά τοποθετώ πάνω στο καλούπι ένα χαρτόνι στην περιοχή του πλαϊναριού και παίρνω πατρόν.

Στην συνέχεια κόβω στα όρια του περιγράμματος το χαρτόνι, τοποθετώ το χαρτόνι πάνω στο κομμάτι του ξύλου που θα γίνει πλαϊνάρι και μολυβώνω το σχήμα. Μετά μολυβώνω και το παραπέτι 

 Έτσι γνωρίζω την περιοχή που μπορώ να τοποθετήσω την φιγούρα έτσι ώστε να καλύπτονται οι περιορισμοί που είδαμε παραπάνω. Τοποθετώ και την φιγούρα που έχουμε τυπώσει σε ρυζόχαρτο και σημαδεύω ακριβώς την περιοχή που θα τοποθετηθεί. 

Κατά τα λοιπά η κοπή και κατασκευή της φιγούρας γίνεται όπως φαίνεται στο video που θα βρείτε στην ενότητα VIDEO και όπως περιγράφεται στο κείμενο "κατασκευή φιγούρας" που θα βρείτε στην ενότητα ΚΕΙΜΕΝΑ.

Με παρόμοιο τρόπο φτιάχνω και την κολάντζα και το παραπέτι.

Όσον αφορά στην κολάντζα, αυτή την σχεδιάζω πρώτα στο σχεδιαστικό πρόγραμμα, σε πραγματικό μέγεθος ( περίγραμμα και φιγούρα) και στην συνέχεια τυπώνω σε χαρτόνι.

Κόβω το περίγραμμα και το σχέδιο και μολυβώνω στο ξύλο της φιγούρας ( είναι παραλλαγή της διαδικασίας με την κόλληση του ρυζόχαρτο, πάνω στο ξύλο της φιγούρας. Εδώ δεν χρησιμοποιώ ρυζόχαρτο αλλά μολυβώνω κατευθείαν το ξύλο)

Παρομοίως και το παραπέτι 

Και φθάσαμε στο στάδιο του λυγίσματος και κόλλησης των τεμαχίων. Όσον αφορά στο πλαϊνάρι, για να μην είναι η φιγούρα στον αέρα και για να είναι πιο σταθερό το σκάφος στην περιοχή της φιγούρας, πριν λυγίσω κολλάω στην εσωτερική πλευρά του πλαϊναριού, σε όλη την περιοχή της φιγούρας καπλαμά πάχους 0,50 του χιλιοστού.

Φαίνεται ο κολλημένος καπλαμάς στην περιοχή της φιγούρας του πλαϊναριού

Το λύγισμα γίνεται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται και το λύγισμα των ντουγιών, με την διαφορά ότι εδώ χρησιμοποιώ λαμαρίνα, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Φωτογραφία από το stewmac.com. Δεν είναι απαραίτητο να αγοραστεί. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ρετάλι εύκαμπτης λεπτής λαμαρίνας.

Αφού βραχούν όπως είπαμε και στο λύγισμα των ντουγιών, αλλά λιγότερο λόγω του ότι εδώ έχουμε φιγούρα στοκαρισμένη με διάφορες κόλλες και σκόνη ξύλου, με υπομονή και επιμονή προχωράμε στο λύγισμα.

Το πλαϊνάρι αφού λυγιστεί πλανίζεται από την πλευρά που θα κολληθεί με την τελευταία ντούγα, όπως πλανίζονται και οι ντούγιες.

Αφού κολληθούν τα πλαϊνάρια, λυγίζεται και κολλιέται η κολάντζα, το ίσως δυσκολότερο κομμάτι του σκάφους. Για την κόλληση λοιπόν της κολάντζας, έχω κατασκευάσει μία βοηθητική διάταξη που αγκαλιάζει την κολάντζα και την υποχρεώνει σε όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφη κόλληση σε όλη την έκτασή της. Βοηθάει πάρα πολύ ειδικά όταν υπάρχει φιγούρα.

Την διάταξη μπορείτε να την δείτε πιο αναλυτικά στην Ενότητα  ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ. Εδώ πρέπει να πω ότι η υπόψη διάταξη βοηθάει στην κόλληση, εφόσον δεν χρησιμοποιείται ψαρόκολλα, η οποία παγώνει γρήγορα. Έτσι ενώ όλο το σκάφος κατασκευάζεται με ψαρόκολλα, η κολάντζα και τα παραπέτια κολλούνται με ξυλόκολλα. Στο συγκεκριμένο σκάφος κολλήθηκαν με Titebond.

Αφού κολληθούν και τα παραπέτια, είμαστε σχεδόν  έτοιμοι για ξεκαλούπωμα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ